പരിദേവനങ്ങള്‍

തെറ്റാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും മൌനത്തിന്റെ നേർത്ത സ്തരങ്ങൾ പോലും
എന്നെ അസ്വസ്ഥപെടുത്തുന്നു
വാല്മീകത്തിനുള്ളിലോളിപ്പിച്ച സ്വന തന്തുക്കളെ പുറത്തെക്കെടുത്ത്
പറത്തി വിടാൻ തോന്നുന്നു
അകറ്റി നിറുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നതും ആഗ്രഹിക്കുന്നതും ഏതിനെയാണോ
അതൊന്നു മാത്രമാണ്
എന്നെ വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും സ്വതന്ത്രമായി മടങ്ങാൻ
എന്നെ അനുവദിക്കാത്തതും
ഈ മൌനം പലപ്പോഴും എന്നെ കൊലപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് , ഞാൻ
ഞാനല്ലാതാവുന്നുണ്ട്
എങ്കിലും നൊമ്പരങ്ങളെ ഒരു പട്ടം പോലെ കാറ്റിൽ പറത്തി വിട്ടിട്ടു
ഒരു കുട്ടിയെപ്പോലെ ,
നൂൽചരട് പൊട്ടിച്ചു വലിച്ചെറിയാനും , കൈകൊട്ടി ചിരിക്കാനും
എനിക്കിപ്പോഴും കഴിയുന്നുണ്ട്
ഒരു പക്ഷെ , അതെന്റെ വിജയമാവാം , പരാജയമാവാം എങ്കിലും
അതാണെന്റെ ധൈര്യം
എന്നുമെന്നും എനിക്കിങ്ങനെ ഞാനായി ഇരിക്കാൻ എന്നിലെ
കുട്ടിത്തം കളയാതെ
എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കൂ , നീയല്ലാതാരുണ്ടെനിക്കൊരു തുണയായി
കൃഷ്ണാ , അനുഗ്രഹിക്കൂ !