Sunday 3 March 2013

anthyam


ഒരു പൂവ് വിടരുന്ന പോലെ ....!
അഴകുള്ള മയില്‍പീലി വിടര്‍ത്തി അവനെന്നെ നോക്കി  ...
ഞാന്‍ മരണ കിടക്കയിലായിരുന്നു ....
ജാലകത്തിനപ്പുറം , മഞ്ഞു തുള്ളിയുടെ മറ മാറ്റി,
നനഞ്ഞ പീലി കുടഞ്ഞു അവന്‍ എന്നെ വീണ്ടും....!
പക്ഷെ , അവന്റെ ക്ഷണം ,,, ആ മോഹിപ്പിക്കലുകള്‍ക്കൊന്നും
എന്നെ എഴുന്നേല്‍പ്പിക്കാന്‍  കഴിഞ്ഞില്ല .....!
ഒന്ന് കൂടെ പീലി വിടര്‍ത്തി , അവന്‍ എന്നെ വീണ്ടും മോഹിപിച്ചു ..!.
എന്നിട്ടും , എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങളെ ഉണര്‍ത്തിയിട്ടും ...
എനിക്കവനെ നിരാശപ്പെടുത്തേണ്ടി വരുന്നു ... കണ്ണാ ....
വയ്യ ... ഇനിയും വയ്യ .... ഈ വേദന .....
അത് ജീവന്റെ അവസാന പിടച്ചിലായിരുന്നു ....
നിത്യതയുടെ ലോകത്തേക് ....യാത്ര ..... യാത്ര ....!
അവന്‍ ജീവനും ........ ഞാന്‍ മരണത്തിലും .... !
ആ നൂല്‍ പാലം നേര്‍ത്തില്ലാതെയാവുന്നു ...
വിട വിട വിട ..... വിട ,,,,,, വിട ...!
 

1 comment:

  1. മയില്‍പോലെ മനോഹരം

    ReplyDelete