Sunday 3 August 2014

ഏകാന്തത

ഒരുമിച്ച് ഒരു കുടക്കീഴില്‍ നനയാതെ ചേര്‍ത്ത് പിടിക്കുമ്പോഴും ..
തകര്‍ത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയെക്കാളും ശക്തിയില്‍ മിഴിനീര്‍ക്കണങ്ങള്‍ കവിളുകളെ നനയ്ക്കുമ്പോഴും..
വിങ്ങി വിതുമ്പുന്ന നെഞ്ചകം ഒന്നേ പ്രാര്‍ഥിച്ചുള്ളൂ ..
ഇനിയൊരിക്കലും ... ഒരിക്കലും ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടാകരുതേ എന്ന്. !
എന്നും നിന്‍റെ നന്മയെ ആഗ്രഹിച്ചുള്ളൂ ... നാം പിരിയേണ്ടത്‌ ആവശ്യമായിരുന്നു .. കാറ്റില്‍ പറന്നു പൊങ്ങുന്ന സാരിത്തലപ്പ് ഒതുക്കി. കുട മടക്കി , ചുരുണ്ടുരുണ്ട മുടിയിഴകള്‍ മാടിയൊതുക്കി നീ ബസ്സിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ എന്നെ ഒന്ന് കൂടി നോക്കി .. അതായിരുന്നു നീ എനിക്ക് നല്‍കിയ അവസാന നോട്ടവും ! പക്ഷേ .... ഇങ്ങനെ വീണ്ടും ഈ മഴയില്‍.. അലങ്കരിച്ച ഒരു മണ്കൂനക്കു മുന്നില്‍ കണ്ടുമുട്ടേണ്ടിയിരുന്നില്ല..!!

No comments:

Post a Comment