സ്നേഹിതനേ, നിന്റെ സ്നേഹം
പകർന്നു കിട്ടുമ്പോൾ
എന്നിലെ സ്നേഹിതയിൽ
ഉണര്‍വിൻ കനലാട്ടം !
നിന്റെ മൌനം പോലും
എന്നിലെ ഗീതങ്ങൾക്കു
ശ്രുതിലയമാകുന്നു .
എന്നിൽ കവിത ഉണർത്തുന്നത് ,
എന്നിൽ നൂപുരധ്വനികളുതിർക്കുന്നത്‌,
എന്നെ രാഗലോലയാക്കുന്നതുമെല്ലാം
നിന്റെ ഉപാധികളില്ലാത്ത ,
കാപട്യമില്ലാത്ത നിർമല സ്നേഹം !
സ്നേഹിതനേ, ജന്മാന്തരങ്ങളിൽ
പല വഴികളിൽ പല രൂപത്തിൽ നാം !
നീ മയിലെങ്കിൽ ഞാൻ വേഴാമ്പലും
നീ മുല്ലവള്ളിയാകുമാരാമത്തിൽ
ഞാൻ പനിനീർപ്പൂവുമെങ്കിലും
വ്യത്യസ്തതകളിൽ സമരസപ്പെട്ടു നാം !
നമ്മൾ കണ്ടുമുട്ടുമിടങ്ങളിലെല്ലാം
സ്നേഹപാശത്താൽ ബന്ധിതരായ്
നമുക്ക് നാം അന്യരാവാതെയെപ്പൊഴും
ജന്മാന്തര പുണ്യം നേടിയ പോൽ
നമ്മിലെ നമ്മളെ കണ്ടെത്തുന്നു ..!
No comments:
Post a Comment